Eb Ik trek mij terug en wacht. Dit is de tijd die niet verloren gaat: iedre minuut zet zich in toekomst om. Ik ben een oceaan van wachten, waterdun omhuld door ’t ogenblik. Zuigend eb van het gemoed, dat de minuten trekt en dat de vloed diep in zijn duisternis

Het einde van de reis Harlingen-Vlieland kan bij een stevig windje soms pittig zijn door de hoge golven van de Noordzee. Boven op het dek van de veerboot met zicht op de oostpunt van het eiland geniet je het meest van de aankomst op het eiland.  Het strand en de duinen