Net als elke burger die zich een beetje aan de coronavoorschriften van de onderkoning van Nederland houdt, zit ik thuis met een beperkte actieradius. Op het vaste land dus. In gedachten ben ik al tien keer de Waddenzee overgegaan. Een groot gevoel van heimwee overvalt me dagelijks. Ik kwel mezelf
WAD, de film We vliegen in een helikopter met telelenzen, groothoeklenzen en afluisterapparatuur naar een winters oorlogsgebied zonder mensen. We zien uitvergroot en mooi belicht de bewoners van de Noordzee, Waddenzee, strand, duinen, kwelders en slenken. Honderden roofdieren liggen te wachten op de gevechten tussen grijze zeehonden op leven en
Opgetogen sta ik op de eerste zondag van november met zo’n 3300 collega beren en berinnen te wachten op het alarmsignaal van de Brandaris, het begin van 21 kilometer Berenloop. 700 grote helden van de 42 km hebben hun eerste kilometers er al op zitten. Ik controleer m’n veters, bekijk
Mei 2009: Voor het eerst sinds twintig jaar was ik met de meidagen niet op het wad. Een unieke treurigheid. Voor mij. Ik wist me geen raad, liep met mijn ziel onder de arm, ik was uit mijn hum en voor mijn omgeving ongenietbaar. Ik voelde als een Japanse oester
Volgens Hessel, De bard van Terschelling, ziet iedereen tijdens Oerol minstens 1 voorstelling die hij niet begrijpt. Hij verkondigde deze wijsheid tijdens zijn optreden in zijn café met zijn dochter Tess en met zijn band. Ik voeg daaraan toe dat Oerol een vrouwenfestival aan het worden is. De mannen zijn
- 19 januari 2021
- 29 december 2020
- 29 december 2020
- 29 december 2020
