Welkom aan boord

Op het bovendek van de Willem Barentsz neem ik bij stralend weer afscheid van de skyline van Harlingen met een vuurtoren, een hijskraan, een trechter – drie éénkamerhotels op hoogte-, een kerktoren uit het rijke rooms-katholieke verleden, de zoutfabriek, de bruine vloot in de Willemshaven en het hoofdkantoor van Rederij Doeksen. Of eigenlijk TSM, Terschellinger Stoomboot Maatschappij, zoals de oorspronkelijke benaming vanaf 1923 luidt voor de veerdienst Harlingen- Terschelling v.v. Reederij G. Doeksen en Zoonen neemt dan de TSM over van een Alkmaars bedrijf.

De scheepshoorn van de kapitein is het startschot voor een paar dagen van vrijheid, van loskomen van de wal en van verplichtingen. Ik ga terug naar een eiland vol herinneringen, terug naar mijn verleden en dat van de 400.000 medebezoekers die Doeksen jaarlijks overzet naar Terschelling. Het grootste deel behoort net als ik tot frequente herhaalbezoekers. Wij zijn de verslaafden aan het Wad.

Aan boord zie ik bijna niemand een boek lezen. Kale en grijze hoofden kijken vrijwel allemaal omlaag, naar een smartphone. Hier en daar leest nog iemand de Leeuwarder Courant of De Telegraaf. Het lijkt wel een vrijreizendag van de NS. Vooral veel zeventigplussers zoals ik. Tussen de schoolvakanties door laverend, varen we naar de illusies over vrijheid, blijheid en romantiek. Bootreizen is mijmeren over vroeger.

Uit: hoofdstuk 1 Welkom aan boord. De geschiedenis van de EVT versus Rederij Doeksen 2005-2014. Verschijnt 18.11.23