Gewoon verder varen
Geen man over boord. De verzekering dekt de schade, de consument betaalt de rekening. De vervuiler veegt zijn straatje schoon. Gewoon een ongelukje op een containerscheepje bij een stevige briesje met wat hoge golfjes. Wat spulletjes overboord: autostoeltjes, Little Pony’s, schoentjes, kinderjasjes, fleece dekentjes, koelkastdeurtjes, flatscreentjes, houten klapstoeltjes en een paar giftige stofjes. Maar driehonderd containertjes overboord. Nog 18.700 over. Geen centje pijn, gewoon verder varen.
Seas at Risk, Common Wadden Sea Secretariat, regeringen, NGO’s , ze overleggen analyseren, bespreken, bekijken, evalueren mogelijke rampen. In vergaderruimtes.
Ambtenaren, Kamerleden, bestuurders, ministers van defensie, justitie, milieu, economie, landschapsbeheer, water- en luchtkwaliteit, ze maken wetten. Op papier.
Ze zijn even in winterslaap of op vakantie ergens in de Grand Canyon, bij de Geat Barrier Reef of in het Braziliaanse Amazonegebied.
Het Werelderfgoedkantoor is wegens vakantie gesloten en vanaf maandag 7 januari weer geopend.
Op de stranden, langs de vloedlijn loopt een leger van anonieme doeners. Ze buigen zich over de kwetsbare zee, de stranden, de duinen, de dijken, de vogels, de vissen, de schelpdieren. Stuk voor stuk ruimen ze plastic en piepschuim op. Ze steken de handen uit de mouwen en vullen de afvalzakken voor het te laat is, zij beperken de schade in een van de 1000 werelderfgoederen van Moeder Aarde. Gewoon unieke mensen.
3 januari 2019
Is allemaal waar. Maar laten we ook naar ons zelf kijken. Als we minder consumeren is er minder van deze troep nodig.
In van mijn eerste reacties noemde ik deze ramp iets van de oude economie. En daarmee doelde ik op de ongebreidelde kooplust van zinloze producten die niet duurzaam zijn en gemaakt worden door mensen die veel minder verdienen dan wij westerlingen. Inderdaad:,Consuminderen dus.