Zilte zondag

Ik zoek in de zilte woestijn

naar herinneringen van een begraven tijd

Kinderen springen van een duin

In de hete zon lag ik er,

verscholen achter een scherm van leesletters

De zon aarzelt in het vroege heden

Verzonken in gedachten vertraag ik mijn pas 

Ik neem de tijd, de tijd neemt mij

Amazones vinden schrijlings

hun weg langs lijnen van water

Jonge kerels gunnen in zee

hun werkpaarden een zondags plezier

De golven wassen het zweet des aanschijns 

van hun gespierde lijven

Ik laveer voor de wind tussen kwallen en messen

Een man in het oosten fietst

tegen de wind tussen eb en vloed

Ik zoek naar woorden die ze niet sprak, 

alleen in onze ogen zagen wij elkaar

Als een geliefde uit het dodenrijk 

streelt de wind mijn gezicht

Ik adem de zilte zee,

ik luister naar het leven

Ik hoor kinderen,

ik neem de tijd.

16 maart 2017/28 oktober 2020